این عین مفهوم خطبه 41 نهج البلاغه است که امام درباره خودش به صورت ضمیر غایب میگه: گاه شخص آگاهى و تجربه کافى دارد و طریق مکر و حلیه را خوب مى داند؛ اما فرمان الهى و نهى او مانع مى شود، و با این که قدرت انجام این کارها را دارد ، آشکارا آن را رها مى سازد!! اتفاقابنظرم زمانی کار خوب ارزش داره که ببوگلابی نباشی! همه جوره بلدی، اما خودت عدل و مسیر درستو انتخاب کنی! اختیار در عین قدرت و امکانات خیلی ارزشمندتره تا اجبار... احمقانه است ماریلا این قوه تشخیص آنه رو اشتباه میدونه و ازش میخواد یه روزی عاقل بشه...!