داشتم فکر میکردم تو گذشته اگه آدما رو به زور،تحت فرمان یه شخص درمیاوردن و به زور ازشون بیگاری میکشیدن و اذیت شون میکردن اما در عوض ، یه برنامه ای داشتن که انجام بدن. آدمای اون روزا ، دلشون میخواست یه ساعت فقط برای خودشون باشن و به اختیار خودشون عمل کنن اما امروز انقد اختیار تو دست و بالمون هست که نمیدونیم چیکار کنیم. برنامه ای نداریم. همینجوری هستیم . بی هدف.بی مصرف گذشته هیچیم نداشت، لااقل یه اهرام مصری، تخت جمشیدی یه اثر شگفت انگیزی ازشون میموند که حاصل کار جمعی بود. دست همه توش بود و همه ، حتی کارگر کم ارزش توش نقش داشت. اما حالا چی؟ از من و تو چی میمونه شهروند آزاد قرن بیست و یکی؟