یه صندوق ساده است

از دور که میبینی، فک میکنین کسی که پشت صندوق وایساده تپ تپ وسایلو میگیره جلو یه چیزی یا بهشون تفنگ میزنه و یه عدد میخونه و تمام.

ولی قضیه پیچیده تر از این حرفاس . 

درصد خطای این دستگاه بالاست و نیروی انسانی موظفه اینو چک کنه. اونم وقتی طرف بالای ۱۰۰ قلم جنس خریده و یه صف طولانی پشتش تشکیل شده و فقط یه صندوق کار میکنه و مردم غر میزنن زودتر و .... هزارتا شرایط دیگه که فشار رو زیاد میکنه و خطا رو بیشتر.

اصل اینه که هر کالا رو که میخونه یه بوق میزنه و تو بتونی با گوش ات، درگیر بشی نه فقط چشم. ولی طی این چند هفته متوجه شدم بوق خطا داره! ممکنه صدا بده و نزده باشه، ممکنه صدا نده و تعداد زده باشه! مخصوصا وقتی دستگاه هنگ میکنه و تاخیر چندثانیه ای پیدا میکنه.اینجاست که چشم، مث یه معلم ریاضی باید پیگیر باشه چی شد و چن تا شد‌.

یه موقعایی بود فک میکردم خیلی خوب و حواس جمع زدم و اصلا صندوق شلوغ نبوده اما طرف برگشته گفته خانم فلان چیزو باید چندتا حساب میکردی و نزدی.یا فلان چیزو دوبار زدی و باید مرجوع کنیم که اینجا باید مسئول فروشگاه رو صدا کنیم آبی گم شده...